mysli jacka furtiana - do slow Pana

30 Tydzień Zwykły - wtorek

XXX Tydzień Zwykły - wtorek

Łk 13,18-21

Mt 13,31-35 – poniedziałek XVII

Mk 4,26-34 – piątek III

„Jezus mówił: „Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posadził w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim….”

Ziarenko drobne, małe, maleńkie,

jest życia zalążkiem.

Choć różnego, ale każdego początkiem.

Nikłe w rozmiarach,

w kształcie, wyglądzie,

a w nim tkwią moce uśpione, drzemiące.

Pobudzone do życia wodą, słońcem,

rozwija się, rozrasta.

tak, że kształtem, rozmiarami,

przyciąga wzrok ludzi.

Ich zdumienie,

zachwyt, podziw budzi.

Chrystus snuł swe refleksje

mówiąc o Bożym królestwie

podobnym do ziarenka gorczycy

w swym wzroście, rozwoju,

dokonującym się niewidocznie,

w spokoju i w ciszy.

Swymi myślami dzieli się

ze słuchaczami w nadziei,

że zrozumieją sens przypowieści,

w której chciał wykazać

jak ziarenko wiary

wsiane, wsadzone, wrzucone

na podatny grunt

ludzkiej duszy,

przy współpracy z łaską Bożą

osiąga z czasem imponujące rozmiary.

Pada ziarenko

słowa czytanego, mówionego,

modlitwy słyszanej,

przyjaznej rozmowy,

doznanego w kaplicy natchnienia.

Napotkanego

doświadczanego cierpienia.

Pada ziarenko gestu liturgii,

znaku krzyża,

znaku pokoju, ręki podanej,

radości, uśmiechu,

życzliwości doznanej.

A potem dzięki sile

jaką chciał Bóg w nim zmieścić,

zaczyna się człowiek nowy,

pełniejszy, bardziej Boży,

bogatszy w swej treści.

Ale Chrystus naszą uwagę zwraca,

że to ziarenko ktoś wziął w swe ręce

i potem w swoim ogrodzie

w ziemię go wsadza.

Ze znajomością pielęgnuje

i strzeże przed suszą, ptactwem,

które zagraża,

Ochrania przed zadeptaniem

przez ludzi życia,

które w nim jest, a dopiero się budzi.

Wieki minione wykazały

na jaki grunt ziarna wiary padały.

Rzesze męczenników, wyznawców,

którzy i dziś mają naśladowców

wśród ludzi nam współczesnych.

A jest ich bez liku.

Znasz ich jako ludzi żyjących wiarą,

którzy w niej szukają

siły na co dzień

do życia zgodnego z prawem Bożym.

Dostrzegając nieuczciwość,

do prawości.

Dostrzegając rozwiązłość,

do czystości.

Dostrzegając zdrady w małżeństwie,

do wierności.

Dostrzegając obojętność religijną,

do pobożności.

Skąd więc są ci,

którzy pośród panoszącego się zła

wyrośli jak drzewo ewangeliczne

piękne, okazale wygląda.

A każdy patrzący na nich,

i na owoce ich wiary z zazdrością spogląda.

Stąd, że ziarenka wiary na dobry grunt padły.

ludzie nie zadeptali, a ptaki nie wydziobały.

Sami o rozwój tego ziarna dbali.

I przy Bożej pomocy

z dnia na dzień w wierze wzrastali.

- - - - -

Niech wiara ludzi ochrzczonych,

tak wzrasta

jak ziarenko w ziemię wrzucone,

łaską bożą wzmocnione

rosło i życiem wiary zaowocowało.

Wierzącemu w nagrodę za trud

starania o nie zbawienie dało.

- - - - -

Niech ziarno wiary, ziarno łaski,

rozwija się i wrasta,

rodząc obfite owoce

życia zjednoczonego z Bogiem,

powołaniu wiernego,

ku zbawieniu prowadzącego.

- - - - -

Strzeż skarbu wiary.

Zaczyna się od ziarenka

niech dzięki twemu staraniu,

nagrodzi w owocowaniu

- - - - -

0 Comments

Posted on 04 Jan 2017 by jacek