mysli jacka furtiana - do slow Pana

30 Tydzień Zwykły - czwartek

XXX Tydzień Zwykły - czwartek

Łk 13,31-35

Mt 23,37-39

„W tym czasie przyszli niektórzy faryzeusze i rzekli do Jezusa: „Wyjdź i uchodź stąd, bo Herod chce Cię zabić”.

Spotykasz w życiu ludzi

dobrych, miłych,

usłużnych, życzliwych,

którzy kierując się miłością

w porę ostrzegą,

przestrogę na kartce skreślą,

na ucho szepną.

W ten sposób dają znak,

byś czegoś zaniechał;

gdzieś nie poszedł, nie pojechał,

bo coś może ci grozić,

złego spotkać, zaszkodzić.

Czynią to w trosce

o twoje bezpieczeństwo,

dobre imię, koleżeństwo,

wierność w przyjaźni,

zgodne małżeństwo,

dobro rodziny, dobro dzieci.

Ostrzegą, że jest ktoś zazdrosny

ci szczęścia, pomyślności,

powodzenia, zamożności,

na ciebie leci.

Ktoś chcący tobie zaszkodzić,

wyprowadzić z równowagi, zdenerwować,

opinię ci zepsuć, poniżyć, zniesławić.

Z zazdrości twego spokoju,

dobrobytu, zdrowia, humoru.

za wszelką cenę chce jednego,

nogę ci podstawić.

Wdzięczny jesteś za przyjazny gest;

za ostrzeżenie.

Przyjmujesz je

jako życzliwością podyktowany.

Ale też wiesz,

że alarmy fałszywe też bywają.

Że są ludzie, którzy świadomie

w błąd wprowadzają.

Być może z zazdrości,

gniewu, złośliwości.

Podstępny plan mają

chcąc wywołać u ciebie zniechęcenie,

niepokój, oburzenie.

Robią to byś czegoś zaniechał,

nie zrobił, nie dokonał.

Zmyślają, że ktoś tobie zagraża,

coś złego cię spotka.

Cierpienie, choroba,

ktoś czai się czyhając na twe życie.

A czyni to,

byś lękiem i strachem podszyty stał się,

smutny, nieszczęśliwy,

zniechęcony, przybity.

A najlepsze byłoby byś prysnął

i na zawsze

sprzed oczu zniknął.

Takimi metodami posłużyć się może

tylko człowiek zły.

Narzędziem jego,

to nienawiść, zawiść,

przewrotności kły.

Bo chce zranić,

o cierpienie przyprawić,

radość życia ci zgasić,

entuzjazm w tobie zabić.

Czasy,

w których nam przyszło żyć,

to czasy wszechstronnego zastraszania.

czasy lęku, nieufności,

osamotnienia, wyobcowania.

Nie niełatwo odważnym być

wobec sił natury,

których człowiek stale się boi.

W skutkach groźne,

niosące zniszczenie, siejące śmierć,

a wymykają się spod kontroli.

Widocznym się stało,

że człowieka

nawet przed wytworami

własnych rąk,

których pragnął

dla ułatwienia sobie życia,

przed wynalazkami

przez siebie poczynionymi,

ogarnął lęk.

I zagrożenie najgorsze,

które w gotowości zawsze czeka,

a pochodzi od nieodpowiedzialnego,

zdesperowanego,

nie wiadomo czym kierującego się człowieka.

Ale wiedz,

że groźby nie mogą powstrzymywać

przed zaniechaniem zadań

koniecznych do wypełnienia.

Bo to prowadzi do zniewolenia.

A jego źródło jest wewnątrz nas,

a tym jest strach.

Jeśli człowiek jemu się poddaje,

jemu ulega,

na rozpad swej osobowości

przyzwolenie daje.

Pod jego wpływem być sobą przestaje.

Wolę osłabia, paraliżuje myśli,

zanikają pragnienia,

a serce skurczu doznaje.

Bo strach w głowie mąci.

Zagrożenie wielkie czy małe

zawsze wyolbrzymia nieszczęście,

które ma się zdarzyć

i jego oczekiwanie.

Bywa, że w dołek wtrąci.

uniemożliwia

jego rzeczywiste rozeznanie.

Strachem zawładnięty człowiek

staje się inną osobą,

a tu potrzeba umysłu rześkiego

a nie, rozkojarzonego

lękiem i trwogą.

Tę przytomność

każdy jest w stanie zachować.

Powinien tylko,

na tyle się zmobilizować

by wyznaczone

przez Boga zadanie wiernie wykonać.

Przykładem do naśladowania

postępowanie Chrystusa.

Nie przestraszył się

groźnego ostrzeżenia,

dalej robił to, co miał do zrobienia.

W tym cnotę męstwa i odwagi wykazał,

przykład zostawił

i swym wiernym ją przykazał,

i słowa, które nam przypomina

przebywając między nami:

„Nie lękajcie się, ja jestem z wami,”

Odwagi.

- - - - -

Odwaga, męstwo,

dają zwycięstwo.

- - - - -

Twoje tchórzostwo,

wrogom tylko radość sprawi,

że swym fałszywym ostrzeżeniem,

czegoś dobrego potrafili cię pozbawić.

- - - - -

0 Comments

Posted on 04 Jan 2017 by jacek