mysli jacka furtiana - do slow Pana

31 Niedziela Zwykła C

XXXI Niedziela Zwykła C

Łk 19,1-10

Łk 19,1-10 – wtorek XXXIII

„Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A był tam pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierznik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć”

Zapewne chcesz i ty wiedzieć

co wokół się dzieje.

Za ścianą, za miedzą,

u sąsiadów, znajomych,

u bliskich, w rodzinie.

I zanim to, dojdzie do ciebie,

zanim ci inni powiedzą,

postanowiłeś nie siedzieć,

ale samemu

co nie co się dowiedzieć.

Co tam słychać?

co się wydarzyło?

dlaczego tak głośno?

nagle się zrobiło,

dlaczego? od jakiegoś czasu

taki ruch, tyle hałasu?

Kto przyjechał? kto odjechał?

do kogo? i dlaczego?

co powiedział? skąd to wiedział?

kto to taki?

Znany, nieznany,

wykształcony, mądry, uczony,

za swą wiedzę szanowany.

Ta twoja chęć, twoje staranie

do dowiedzenia się tego,

do odpowiedzi,

które dotychczas jest ci tylko pytaniem,

a chcesz by zaowocowało

tych pytań rozwiązaniem.

Człowiek nazwał to ciekawością,

czyli, taką dziwną siłą

w człowieku drzemiącą,

ludzką właściwością,

zdolnością, umiejętnością,

która powoli,

ze znaną sobie cierpliwością

i wnikliwością

chce dojść własnymi siłami

do możliwie najbardziej

właściwego poznania

i odpowiedzi,

na ważkie dla siebie pytania.

Nie myśl, że ciekawość

jest tylko twoją ozdobą.

Jest związana z naturą ludzką,

z każdą ludzką osobą.

Z tą różnicą, że jej przedmiot

w każdym jest inny.

U człowieka dorosłego zawsze ważny,

a u dziecka choć istotny,

to dla dorosłego dziecinny.

Tak jak, nie wszyscy mamy

te same zainteresowania,

tak też, nie wszyscy mamy

te same pytania.

ie wszystkich nas

te same problemy nurtują.

Nie wszyscy w takim samym stopniu

odpowiedzi na nie potrzebują i oczekują.

Ludzka ciekawość

bywa bezkompromisowa.

Nie zważa na trudności,

bariery, przeszkody.

Przed ryzykiem głowy w piasek nie chowa.

Przykładem takiej ciekawości

jest osoba Zacheusza

z dzisiejszej Ewangelii

zwierzchnika celników.

Człowieka bogatego,

który o Chrystusie słyszał wiele.

aby go dojrzeć, na własne oczy zobaczyć,

musiał pokonać

związane z tym trudności.

Chrystus idzie razem z apostołami

w zwartym tłumie.

A on

niskiego wzrostu doskonale rozumie,

że nie ma szans

nikt go nie przepuści.

i on człowiek poważany,

na urzędzie,

tak jakby o tym

na chwilę zapomniał

co powiedzą inni?

tego nie miał na względzie.

Na drzewo się wdrapał

i trzymał się mocno gałęzi.

Szczęśliwy, że wreszcie

mu się poszczęści

zobaczyć Chrystusa,

Nauczyciela z Nazaretu,

o którym słyszał,

ale też miał do niego pretensje,

że, spośród jego kolegów celników,

zgarnął mu na swego apostoła

jednego,

dobrego urzędnika Mateusza – Lewiego.

Ciekawy był czym?

tak bardzo urzeka ludzi,

dlaczego? sobą tak wielką wiarę

w siebie budzi.

Dlaczego? tak wielu za nim

ustawicznie chodzi.

Chciał sam, przyjrzeć się,

możliwie najdokładniej tej twarzy.

Napatrzyć się do syta i zapamiętać.

sprawdzić to, co inni o nim mówili.

czy jest? taka wyjątkowa,

spokojna, dostojna, święta.

Choć z pewnej odległości,

patrzy w wnikliwie,

daje upust swej ciekawości

i oczom własnym nie wierzy,

Chrystus spogląda w jego stronę,

wzrokiem się spotykają.

patrzą w siebie

i oczyma ze sobą rozmawiają.

Chwilę to trwało.

Wszystkich zdumiało.

Chrystusowi idącemu

w stronę Zacheusza towarzyszą

oczy tłumu.

miejsce zrobiono.

A Zacheuszowi serce mocno,

gwałtownie zastukało.

Tak wygląda On, podpowiedziało.

Chrystus tym widokiem ucieszony,

mówi Zacheuszowi:

„zejdź”,

czuję się

przez ciebie zaproszony.

I już razem w domu Zacheusza,

z apostołami społem,

siedli przy posiłku za stołem.

Jedli, patrzyli na siebie do syta.

I we wzajemnej rozmowie

coś bardzo dziwnego się okazało,

że ten zwierzchnik celników,

człowiek bardzo bogaty,

w czynieniu dobra zasług ma niemało.

- - - - -

Bywa, że ciekawość to dobra droga,

szczególnie wtedy,

gdy prowadzi do boga.

- - - - -

Pomysłowość Zacheusza

do refleksji zachęca.

Chrystusa chciał tylko zobaczyć

by nacieszyć się tą chwilką,

Chrystus dostrzegłszy ciekawskiego,

wprosił się w gościnę

by mógł napatrzeć się na niego.

- - - - -

0 Comments

Posted on 05 Jan 2017 by jacek