mysli jacka furtiana - do slow Pana

31 Tydzień Zwykły - sobota (2)

XXXI Tydzień Zwykły - sobota (2)

Łk 16,9-15

„Jezus powiedział do swoich uczniów: „Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny…To bowiem, co za wielkie uchodzi, między ludźmi, obrzydliwością jest w oczach Bożych”.

Wokół ciebie cicho, spokojnie.

Bez szumu, zgiełku, tłumów,

bo życie twoje to praca,

a reszta przebiega

prawidłowo, monotonnie.

W prasie o tobie nie piszą.

W telewizji cię nie widać.

W radiu nie słychać.

Twego nazwiska nie znają,

Wywiadów z tobą nie urządzają.

Nie jesteś cenionym architektem,

muzykiem utalentowanym,

sławnym artystą, słynnym aktorem,

mądrym doktorem,

nie zostałeś Noblistą.

Krzyża zasługi nie dali,

dyplomu nie przyznali.

Wygląda na to, że nie było

i nie ma, za co.

Szkołę skończyłeś,

ojczyźnie powinność oddałeś

w mundurze szeregowca,

czas służby przetrwałeś.

Masz własną rodzinę

i z dnia na dzień życie pchasz

patrząc na swe dzieci widzisz,

jak czas leci.

Rodzice ci zmarli,

teść już pochowany,

zmarła i teściowa.

Twoja głowa bielejąca,

dzieci dorastające,

coraz starsze i wymagające.

Ustawicznie przypominają

jak lata lecą, przemijają.

Bez lęku przychodzi ci

to stwierdzenie,

bo masz spokojne sumienie.

Z Bogiem żyjesz w zgodzie,

z rodziną w miłości.

Cenisz sobie swą pracę.

Wykonujesz ją uczciwie.

Dzięki niej zapewniasz

utrzymanie rodzinie.

Skromnie bo skromnie.

Co najważniejsze

z rodziną, z bliskimi, z sąsiadami,

żyjesz zgodnie.

Z tego, co masz cieszysz się.

bogactwa innym nie zazdrościsz.

Wielcy i możni cię nie zapraszają,

w pałacach nie gościsz.

W swych żyłach masz,

nie błękitną, a krew czerwoną.

Swą twarz słońcem opaloną

nie, z wczasów w południowych krajach,

ale od pracy na słońcu spaloną.

Życie proste, nie skomplikowane,

nie zawiłe. moralnie poprawne,

nie zagmatwane. uczciwe,

sumienne, pracowite.

Cieszysz się tym co w życiu osiągnąłeś,

do czego doszedłeś,

na co zapracowałeś.

A to dzięki temu,

że nie zazdrościłeś majętności innym

i na tym,

na co było cię stać poprzestawałeś.

I choć dorobek i majątek

twego życia mierny,

za to ty, swym zasadom

zawsze wiernym.

Z tego bądź rad, zadowolony.

dziś Chrystus słowa pochwały,

uznania kieruje ku tobie

i innym

tak postępującym.

Bo wierność w rzeczach małych

najlepszym świadectwem

twej wiary, moralności.

takim życiem nagrodę

wypracowujesz sobie.

- - - - -

0 Comments

Posted on 05 Jan 2017 by jacek