mysli jacka furtiana - do slow Pana

33 Niedziela Zwykła B

XXXIII Niedziela Zwykła B

Mk 13,24-32

„Jezus powiedział do swoich uczniów: „W owe dni po wielkim ucisku słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą padać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte. Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba.”

Nie obce nam żywioły

siejące śmierć, zniszczenie.

Przez siłę swego działania,

w rozmiarach większe lub mniejsze,

niosące spustoszenie.

Znane są nam wiatry,

wichury, huragany, tajfuny,

nazwane najczęściej

żeńskimi imionami.

Czyżby dlatego, że pozornie tylko

łagodnie wyglądają.

Określona ich wysokość,

szybkość, prędkość z jaką się zbliżają.

To jednak dopadłszy człowieka,

wszystkie jego osiągnięcia

zdmuchną, zgaszą, zniszczą.

Ze szkodami, stratami się nie liczą.

Nie obce nam sztormy

na morzach, oceanach

dające zwały wody,

huk spiętrzonych fal

i ich ryk potworny.

Szczęśliwi, którzy w porę

otrzymali ostrzeżenie.

mogą się przygotować, zabezpieczyć,

w porcie znaleźć schronienie.

Biada tym, którzy moc,

siłę i wytrzymałość kadłuba statku,

promu przesądzali,

a ze zderzeniem nawałnicy

na dno poszli.

Próby sił z żywiołem nie wytrzymali,

zostali zniszczeni, zatopieni,

w odmętach morza pogrzebani.

Nie obce nam wulkany ogniem ziejące,

śmierć wszystkiemu

co napotkają na swej drodze niosące.

Ale przyjdzie dzień,

w którym kataklizm będzie zamierzonym

działaniem samego Boga

zapowiadanym rozliczeniem

Boga stwórcy ze swym stworzeniem.

Końca czasu, końca życia człowieka,

który o tym, że to nastąpi wiedział.

Dany miał czas na przygotowanie

i to, że on przemija, ucieka.

Grozą i lękiem przejmuje

każdego, kto czyta te słowa,

kto, się w nie wsłuchuje.

Bo życiodajne światła ziemi,

nie dadzą więcej ciepła, światła,

moc ich ustanie.

Ich energia, siła,

nie, przez chwilowe zaćmienie,

a przez zamierzone

Boga stwórcy działanie

na zawsze zgaśnie.

W tedy ujrzą w obłokach

przychodzącego Syna Człowieczego

z wielką mocą i chwałą,

sędziego sprawiedliwego.

Oceniającego wszystkich i każdego;

zgromadzonych

z czterech stron świata przez aniołów.

Jesteś szczęściarzem,

bo stanąłeś przed swym Panem

i wreszcie teraz widzisz

Jego samego, Jego twarz,

spełnienie swych marzeń,

przedmiotu swej wiary

potwierdzenie masz.

Już się nie dziwisz

temu, do czego zachęcał,

to, czego nauczał,

do czego zobowiązywał,

wszystkiego, co proponował

jako warunek spotkania z Nim

w wieczności.

Słowa dochował.

Wtedy zdasz sprawę

ze swego wysiłku i trwania,

nie z sukcesów,

ale z wierności

powołaniu życiowemu

i wypełnionego zadania.

Z tym, co życiem wypracowałeś,

i z tym,

czego, nie osiągnąłeś,

choć szczerze pragnąłeś, usilnie chciałeś.

Nie zdążyłeś,

czasu więcej już nie miałeś.

Ustanie nadzieja. doznała spełnienia.

Pozostanie

przedmiot twej miłości niezmienny,

ten sam Chrystus Pan.

- - - - -

Oczekuj przyjścia Pana

swym życiem wiarą,

a nie będziesz lękał się

ostatnich dni, które nastaną.

- - - - -

0 Comments

Posted on 05 Jan 2017 by jacek