mysli jacka furtiana - do slow Pana

Męczeństwo Św. Jana Chrzciciela...

Męczeństwo Św. Jana Chrzciciela

29 sierpnia

Mk 6,17-29

„Herod kazał pochwycić Jana i związanego trzymał w więzieniu, z powodu Herodiady, żony brata swego Filipa, którą wziął za żonę. Jan bowiem wypominał Herodowi: „Nie wolno ci mieć żony swego brata” A Herodiada zawzięła się na niego i rada byłaby go zgładzić, lecz nie mogła. Herod bowiem czuł lęk przed Janem, znając go jako męża prawego i świętego, i brał go w obronę…gdy córka Herodiady weszła i tańczyła, spodobała się Herodowi…jej przysiągł: „Dam ci co tylko poprosisz” Ona wyszła i zapytała swą matkę. Ta odpowiedziała: „O głowę Jana Chrzciciela”…król posłał kata i polecił przynieść głowę jego na misie; dał ją dziewczęciu, a dziewczę dało swej matce.”

Janie,

czy przypuszczałeś?

jaki owoc przyniesie?

twe napominanie.

Chciałeś ostrzec

nim człowieka

przed złem,

które czynił,

zgorszeniem

które dawał

a on,

katem się okazał.

W czym żeś

Janie zawinił?

W tym,

że swe napomnienie

ku panującemu

skierowałeś.

grzech,

grzechem nazwałeś,

napiętnowałeś

cudzołóstwo,

nie zachowanie

Prawa Bożego,

mu wykazałeś.

Herod

napomnień słuchał

i nie wiele

nimi się przejmował.

a ponoć

cię szanował.

za twój

sposób życia,

twoje nauczanie.

patrzył

na grono uczniów,

ludzi

chodzących za tobą,

których było

nie mało.

To w nim

wzbudzało

ciekawość,

do myślenia

dawało.

Ale wystąpienia

twe głośne,

atakujące

panującego,

były dla niego

nie do przemilczenia.

zadufanego w sobie

króla Heroda.

i stały się powodem

twego uwięzienia.

Namiętność

górę wzięła,

umysł przyćmiła,

serce roznieciła,

oczy zamknęła,

do zbrodni pchnęła.

W tym fragmencie

Ewangelii,

co wstrząsa

najbardziej,

wręcz przeraża,

to wizerunek matki

mającej serce

zbrodniarza,

która pragnąc

widzieć swą córkę

w objęciach panującego,

nie boi się

żądać śmierci,

ją karcącego.

A Herod

chcąc potwierdzić

dotrzymanie

danego słowa,

ścięta,

przyniesiona

na misie,

prezentem była

Jana Chrzciciela

głowa.

Dziwnych uczestników

i dziwnych gości

Herod miał

w czasie

tej zabawy.

Na widok

głowy

ociekającej krwią

nie uciekli,

nie podnieśli

wrzawy,

na widok tego,

co oglądali

i co widzieli.

Przyjrzyj się

i patrz,

co czynią?

ludzie panujący,

zarozumiali,

butni,

zuchwali.

wszystko mogą,

nawet szafować

dla zabawy

czyjąś głową.

Uczestnicy

oniemieli,

zdziwieni,

przerażeni

cichutko byli.

Króla podziwiali

jak danego słowa

dotrzymuje.

Czyli biada temu,

kto znajduje się

w niełasce jego.

Chyba

niejednemu

przyszła myśl,

że każdego z nich

jutro

może spotkać to,

co Jana

proroka,

Chrzciciela

spotkało dziś.

Drobnostką

okazała się Jana głowa,

dla panującego

króla Heroda,

i praktykowana

w tym narodzie

pozostanie,

jako metoda

na pozbycie się wroga.

- - - - -

Dotknij,

napomnieniem,

uwagą,

rządzącego,

a doznasz

gniewu,

zemsty jego.

- - - - -

Gdy człowiek

będący u władzy

jest zarozumiały,

podły,

nikczemny,

na wszystko

się odważy

wobec tych,

którzy w poczuciu

sprawiedliwości

napiętnują,

zwrócą uwagę.

Będzie urażony.

do żywego

dotknięty,

rozprawi się

z każdym

w sposób

bezwzględny.

Robi to tak,

jak Herod

postąpił z Janem,

człowiek w jego ręku

igraszką się staje.

Pomimo

takich u władzy

prawdę trzeba mówić,

choćby groziło,

że przez to można sobie

życie skrócić.

- - - - -

0 Comments

Posted on 19 Dec 2016 by jacek