| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
Blondynka...
Dzień w dzień o tej samej porze przecinała mi drogę z zerknięciem na mą osobę. Z miłym na ustach uśmiechem, z dobrze słyszanym przeze mnie „Szczęść Boże.” Smukła, o blond włosach, w talii cienka jak osa, licealistka. Promieniowała młodością, zdrowiem. Tryskała radością, humorem. Jakimś osobliwym nastawieniem do świata, który uśmiechnął się do niej. Idąc długim, zamaszystym krokiem w każdy ogródek przez ogrodzenie, parkan, murek rzucała wzrokiem. Zdawało się, że na przechodzącą tak usposobioną postać krótkonogie stokrotki rozkwitają ukazując swe białe płatki, i jaskrawo żółte serduszka na powitanie. Mlecz na rurkowatej nóżce, bogaty w liście zadowolony, że zwraca na siebie uwagę kolorem i tym, że ich tak obficie i może piękna trawie dodać zanim kosiarka w rękach ogrodnika skróci mu życie. Jarzębina kiścią jak pięść kwitnąca, chciałaby swym kolorem czerwieni pomalować choć trochę jej lica, obdarzyć rumieńcem. Lubi te kolory. Bieli, słońca, czerwieni. Wnoszą świeżość, jasność, ciepło. mają coś z ognia i jego płomieni. Mówią o ideale, entuzjazmie, zapale, o motywacji w realizowaniu zamierzonego celu, osiągnięcia wszystkiego, co jest w planie by sprostać powołaniu życiowemu. Radość jej sprawia ptak gdy zakwili, gołąb, który nad głową przeleci, jest jej zwiastunem, który chciał zasygnalizować „Mam miłą wiadomość”. Ale jaką? nie zdążył wyszczebiotać. Umiała dojrzeć, podziwiać wokół rozsiane iskierki wszechmocy Bożej, na wszystkie patrzyła, wszystkie dostrzegała, za swoje je miała. Z nich czerpała pokój, pogodę ducha, radość życia, siłę. Kwitnące kasztany zdradzały kierunek przez nią obrany. Szkoła. właściwie jej ostatnie dni, egzamin dojrzałości zdany. Po nim znikła mi z oczu, jak widok po zachodzie słońca. Na długie miesiące. Aż po kilku latach spotykam ją z mężczyzną obok idącym. Wydoroślała. Coś mu w ucho poszeptała. I już razem patrząc w mą stronę, skłaniając głowę powiedzieli „Szczęść Boże.” Przystanęli. Rękę podając swe imiona zdradzili. Małgorzata, Michał. „Jesteśmy małżeństwem od kilku miesięcy,” dorzucili. Pogratulowałem parze tak dobranej. Wyglądali jak siostra z bratem. Ona ośmielona dawną znajomością, mówiła o studiach, o wzajemnym poznaniu, o decyzji życia razem, zawartym małżeństwie, dziecku poczętym, chłopcu pod sercem rosnącym ich szczęściu. „Proszę za nas się pomodlić, byśmy z realizacją planów mogli nadążyć.” Danego przyrzeczenia dotrzymuję. Pamiętam o modlitwie tak za nią, jak i za niego i za to maleństwo w matki łonie narodzin oczekującego. Jestem rad, że ona z widzenia tylko znajoma, tak wszystko serdecznie, szczerze opowiedziała o sobie bym wiedział, że szczęście uśmiechnęło się do niej. A intencją modlitwy mej by dla Michała, jego żona Małgorzata perłą się okazała. A ona z nim szczęśliwa, z życia zadowolona, jako wierna żona, kochająca matka, ze wzajemnością kochana. - - - - -
0 Comments
Posted on 19 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 874304 |
| Ilość osób online: 12 |
| Logowanie |
| BLOG |