| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
Kolory jesieni...
Nie zobaczysz już soczystej letniej zieleni. Czas malarzem. Krzewy, drzewa pozłocił, poczerwienił. Popatrz na las, na dęby, graby, buki, jak im liście wybarwił kolorami jesieni. Świerki, jodły, sosny, zazdrośnie patrzą. Wiedzą, że je pominięto a nie zapomniano. Ich igły koloru nie zmienią, jak były zostaną. A kiedy na drzewach mrozem ścięte liście opadną, humor im wróci. Swej nagości nie pokażą. Z podziwem patrzą na ich przezorność, bo nadchodzących mrozów by nie zniosły. Wszystkie soki ściągnęły w korzenie i cierpliwość każe czekać wiosny. A same na mróz wytrzymałe, na swe gałęzie przyjmą poduszki śniegu. Pod ciężarem się ugną i jękną, ale zniosą mężnie czekając silniejszych promieni słońca, które ulżą brzemieniu. Jedne obok drugich, a tak różne w odzieniu. Zdane na prawa natury. Posłuszne woli Stwórcy znoszą te przemiany z pokorą, w milczeniu. Nie narzekają na swój los, choć wyzbyć się muszą tego, co ich zdobi. Są na tyle mądre wiedząc, że w swoim czasie to się zmieni, czas wiosny to zrobi. Czekają przez upływające dni, tygodnie, miesiące aż promienie słońca gorące obudzą korzenie i w górę zaczną się piąć życiodajne soki wypełniając konary, gałązki i zmuszą do życia drzemiące pączki. Na to czekają. Rozchylać się poczną ukazując liście, kwiaty. Ich obfitością obsypią gałęzie, tworząc kiście kwitnące. Zapewne wtedy Boga proszą by pszczoły zwabione ich pięknem, wonią, przyleciały, biorąc pyłek zapyliły i owoc wydały. Szczęśliwe, że ktoś je pochwali za wygląd, za kwiaty barwne i pachnące. Że ktoś owoców skosztuje, że smaczne zadowolony powie: „wspaniałe.” Dostrzegasz uroki przyrody w zmieniających się porach roku. Widzisz lasy, sady, ogrody, znasz ich przydatność dla człowieka. Piękno podziwiasz, owoce spożywasz, w pobliżu ich dobrze się czujesz. Po nich poznaj troskę Stwórcy o siebie. byś oczy nacieszył, ciało pokrzepił. Uwierzył w Jego miłość, który piękno rozrzucił po świecie by łatwiejsza była ci myśl o NIM, o NIEBIE. Byś przez ten barwny kobierzec świata szedł na spotkanie z NIM mężnie i dzielnie. Z uczynkami jak z wiązanką kwiatów pachnącą, które dojrzy, pochwali, weźmie w swe ojcowskie ręce i nagrodzi hojnie szczęśliwą wiecznością. - - - - -
0 Comments
Posted on 19 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 873402 |
| Ilość osób online: 8 |
| Logowanie |
| BLOG |