| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
Życiorys...
Powodem mej radości, że chcąc nie chcąc, pojawiłem się na tym świecie lat temu wiele jako owoc małżeńskiej miłości. Z serdeczną prośbą rodziców ku Bogu by poczęli chłopca bo dziewczynka już rosła a będzie radośniej w domu. Poprawnie myśleli, że dzieci są ich szczęściem obojgu a złączeni rodzinną miłością będą się jej uczyć od dzieciństwa. Miłości pogodnej, radosnej, życzliwej, serdecznej. Takiej, jaka być powinna między bratem a siostrą. Jak się okazało, tych par moi rodzice mieli więcej. Bo sami kochali się bardzo, a dzieci jeszcze goręcej. Dorastając w chrzcinach to brata, to siostry uczestniczyłem. A mą radością, że po siostrze byłem pierwszym chłopcem i potem na mych braci jako najstarszy z nich ze stanowiska pierworodnego, a więc z góry patrzyłem. I w miarę upływu lat swój wizerunek wobec innych zmieniałem. Mijał czas dorastałem by wyfrunąć jak ptak z domu rodzinnego w świat. W rodzinie byłem dzieckiem. W szkole uczniem. Na uczelni studentem. W seminarium zakonnym klerykiem by wreszcie zostać księdzem. Potem tu i tam pracowałem. Na północy, południu i niemal w sercu Polski. by na naście lat opuścić kraj żyć pośród storczyków, tygrysów, małp, węży, palm i cieszyć się tropikalnym słońcem. W międzynarodowym gronie misjonarzy byłem jednym z nich, żyłem pośród nich. A po pewnym czasie na samotnej placówce obok nich. Ze zdrowiem tarapaty skłoniły zwierzchników by powiedzieć wracaj do kraju, do mamy. Na tym kłopoty się nie skończyły. Trzeba było skalpela by stanąć do pracy, wejść w życie wspólnoty i podjąć powierzane zmieniające się, co parę lat zadania. Potem postawiono na boku by mieć na oku, bo sił ubywa, zmysły zawodzą. Z tym i tamtym różnie bywa. Jaśniej mówiąc do mety dobijam. I sadzę, że to już ostatnie powierzone zadanie. Proste, funkcja furtiana. A więc, na dzwonki reagowanie by usłużyć przychodzącym w jakiejś sprawie. I któregoś dnia przyjdzie czas na odejście. Życie wyda się jedną chwilą, dobiegnie końca. Proszę Boga by moje odchodzenie innym kłopotu nie sprawiło. Rozejdzie się wieść, że zniknąłem im z oczu, z pola widzenia, odprowadzony na spoczynek do ziemnego grobu. Następca się znajdzie. Szybszy, sprawniejszy, a co najważniejsze mądrzejszy. Pozostanę na zdjęciach zrobionych przy różnych okazjach, w różnych pozach i ujęciach zachowanych na CD- romie by mą podobiznę mogli na tablicy zmarłych umieścić, w archiwum włożyć. Me miejsce zajmujący posprząta po mnie, a pytającym odpowie krótko, już w grobie. A wśród tych zdjęć, jest jedno dla mnie najpiękniejsze i moim marzeniem, by ono znalazło się na klepsydrze obok tego ze zmierzchu życia zawiadamiającej o mej śmierci. Lepsze niż jakiekolwiek w ciągu życia ujęcie. To zdjęcie z mej Pierwszej Komunii Świętej ze świecą płonącą w ręce.
- - - - -
0 Comments
Posted on 19 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 873689 |
| Ilość osób online: 8 |
| Logowanie |
| BLOG |