*
*
*
*
*
*
Rozmiar: 17297 bajtów
Piątek, 19 kwietnia 2024 - 110 dzień roku
Aktualności

Ewangelia

Rok A
Rok B
Rok C
Ewangelia aforyzmy

Aforyzmy rok A
Aforyzmy rok B
Aforyzmy rok C

Ewangeliczne sentencje

Uroczystości

Święta

Święci

Fraszki

Aforyzmy

Aforyzmy religijne
Aforyzmy z życia

Wiersze

Wiersze religijne
Wiersze z życia

To i owo

 

Babcie...

Kochane,
szanowane babcie
to starsze wiekiem,
leciwe już panie.
 
Na nosie noszą okulary
zabezpieczone łańcuszkiem,
tasiemką, sznureczkiem
by nie zgubić
i szukaniem się nie trudzić.
Na nogach zimą
mają ciepłe bambosze,
latem miękkie kapcie.
 
Bywają dziarskie,
z tupetem,
ale i schorowane,
z garbem lat,
sędziwym wiekiem.
 
Chodząc wolno
laseczki używają,
Za przyjaciela ją mają,
z nią się nie rozstają.
Do różnych zadań
ją mają.
 
To do podparcia,
drzwi popchnięcia,
komuś pogrożenia,
przepędzenia wścibskiego,
natrętnego.
Bywają pobożne,
spokojne, bogobojne.
 
Kościoły im
drugim domem.
Myślą o wieczności
jako odpoczynku
po spełnionym życiu,
doczesności.
 
Modlitwie poświęcają
czasu wiele.
Różańca z rąk
nie wypuszczają.
litanie, koronkę,
na pamięć znają.
 
Chciałyby,
by ich dzieci z rodzinami
byli bardziej religijnymi,
a wnuki
ze szkaplerzem na szyi
pobożniejszymi.
 
Czynią to
w trosce o ich wiarę,
życie z Bogiem,
w Jego łasce.
By to
im zapewniło
Boże błogosławieństwo
w ich dorastaniu
do dojrzałości,
samodzielnego życia
i w dochowaniu Bogu
i kościołowi wierności.
 
I te babcie
przedziwną pamięć mają
minionej przeszłości.
Dawne czasy
z łezką wspominają,
że lepiej bywało.
A dziś się odmieniło,
„co za czasy”
narzekają.
 
Nie szczędzą
zachęt, rad
dorosłym dzieciom,
wnukom,
wnuczętom,
że błądzą twierdzą
i patrzeć strach
na sposób bycia młodych
z niczego niezadowolonych,
rozkapryszonych
a dzielić muszą z nimi
wspólny dach.
 
A że babcie
są podeszłe wiekiem,
mówią o nich: „leciwe”.
Nie wszystkie są tak pobożne
a powinne być cnotliwe.
 
Rzeczywistość taka,
że na swe stare lata,
niektóre z nich stają się
nie do zniesienia
w codziennym życiu.
Uciążliwe, gderliwe,
swarliwe, zrzędliwe,
zjadliwe,
dla bliskich dokuczliwe.
 
Napominają, wybrzydzają,
wytykają, łają
na tych, co głośniej,
huczniej, radośniej
coś przeżywają.
 
Młodszym wymawiają,
że je nie szanują,
nie słuchają,
za nic mają,
że zrobiono z nich
piąte koło
i tak w koło,
że aż z babciami
jest raz smutno,
raz wesoło.
 
Młodym obojętne
czy pobożne, cnotliwe,
ciche, spokojne, pogodne,
skromne, zgodliwe.
 
Gdy gderliwe
rzadziej odwiedzają.
Aż przychodzi dzień,
w który wszystkich uwag,
napomnień, przestróg,
wskazań, zachęt, rad,
cierpliwie wysłuchają.
To jest szczególny dzień,
bo babcie emerytury dostały
a więc pieniądze mają.
 
Wtedy chętnie usłużą,
węgla przyniosą,
posprzątają,
zakupy zrobią,
resztę zatrzymają.
O swych potrzebach
poopowiadają,
stertę trudności przedstawią,
na litość wezmą babcie.
 
A one z radości,
że wnuki mają,
że mogą dzieci swych dzieci
choć rzadko ale zobaczyć
nie pomni,
że ich bambosze już dziurawe,
wytarte kapcie,
na nosie okulary do wymiany,
laska do naprawy,
ciuchy wytarte,
skarpety cerowane,
odmawiają sobie słodyczy,
najtańszej czekolady,
lepszego mydła,
smaczniejszego chleba,
prawdziwego masła,
tłuściejszego mleka
a to wszystko tylko w trosce
o swoją wnuczkę,
                         o swego wnuka,                        
który z wyciągniętą ręką,
z otwartą dłonią
na pieniążki
od babci czeka.
 
- - - - -
 
Jak te czasy się zmieniają.
Dawniej
dziadek z babcią
ciężarem byli,
dziś oni kasę mają.
 
Wnuki wiedząc o tym
ich odwiedzają.
Nie z miłości
a o dniu wypłaty pamiętają
z nadzieją,
że coś dostaną.
 
- - - - -
0 Comments
Posted on 19 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
TytuĹ‚  
Strona główna
Dodaj do ulubionych
KONTAKT
Ilość odwiedzin: 867355
Ilość osób online: 7
Logowanie
BLOG

Locations of visitors to this page
s