Wtorek V Tygodnia W. Postu

J 8,21-30

Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, poznacie,

 że Ja jestem

 

Różnych znasz ludzi

w swoim otoczeniu,

w miejscu pracy, w rodzinie,

w społeczeństwie.

Czasem

ku twemu zdziwieniu

spostrzegasz, że są tacy,

którzy do roboty

mają dwie lewe ręce.

Ale szum

robią wokół siebie,

nie czekając na innych

sami siebie chwalą.

Tych widzą,

zauważają.

 

Na szczęście są inni,

obowiązkowi, dokładni,

cisi, staranni.

Na pochwały nie czekają,

bo nie dla nich.

Posłuszni,

wszystko wypełniają.

A ludzie

wśród których żyją

dopiero jak umrą,

jaką stratę ponieśli

poniewczasie odkrywają.

 

Nie wiem,

do których należysz.

Czy do pszczółek?

Czy do trutni?

Czy do chrząszczy?

w trawie siedzących

a przeraźliwie

i głośno brzęczących.

Czy do mrówek?

pracowitych, cichutkich.

 

Wiem natomiast jedno,

że jednym krzyże zasługi

za życia dają,

a większości krzyże

na grobach stawiają.

 

Jeżeli smutniejesz

gdy innych chwalą,

To zechciej

przypomnieć sobie czasem,

że dopiero,

kiedy Chrystusa

do Krzyża przybili,

gdy niebo

gromami się odezwało,

oprócz strachu,

który mieli,

wreszcie z siebie wydusili,

„Zaiste Ten był Mesjaszem”.

 

jacek