WIELKI WTOREK

J 13,21-33, 36-38

Zapowiedź zdrady Judasza i zaparcia się Piotra

 

Możesz na kogoś

się pogniewać,

komuś dokuczyć,

kogoś zasmucić,

z kimś zerwać,

kogoś unikać,

nie chcieć spotykać,

kogoś wykpić,

zlekceważyć,

możesz i zdradzić.

 

To najcięższe,

najpaskudniejsze,

najbrzydsze,

najtragiczniejsze,

co może

ci się w życiu przydarzyć.

 

Popróbuj zaglądnąć

w zdrajcy serce.

Sam powodów

nie wyjawi,

bo sam cierpi,

sam w rozterce,

bo musi wybierać

na kim?

i dlaczego?

zależy mu więcej.

A to oznacza,

że dopuszczając się zdrady

weźmie część

twego serca,

 

Z czegoś cię ograbi,

coś ci ukradnie.

Pójdzie z tym

do innych,

częścią twej duszy,

jak z odbiciem

twej twarzy.

Będzie ją babrał,

poniewierał,

tajemnice wyjawiał.

Prawdziwe rysy

jej zamaże

nie domyślając się

czyjegoś słusznego

gniewu, smutku, płaczu,

wzburzenia, obrazy.

 

Powiedz czy inaczej

zdradę Judasza oceniasz?

który na tyle

był przewrotny,

że jeszcze w czasie

Ostatniej Wieczerzy,

z Chrystusem w jednej misie

swe palce maczał.

Swego Mistrza zdradził.

Sprzedał za 30 srebrników.

Kiedy Chrystusa pojmano,

ręce związano,

oczy otworzył.

Sumienie w głos się darło,

zwątpienie

w wybaczenie go dopadło.

Przyszło ocknienie

zbrodni dokonanej.

Nie mógł pojąć,

zwątpił,

że Chrystus

by mu wybaczył.

Targany

wyrzutami sumienia

powiesił się z rozpaczy.

 

Być może tobie,

wybaczenie

tak wielkiej zdrady

nie byłoby takie łatwe.

Wierzysz,

że Chrystus

tak by postąpił.

 

A skąd?

to przekonanie?

Ta pewność?

Twa wiara?

Tak jak i ja,

wiesz stąd,

bo jeszcze nigdy,

 nikt od tego momentu

w Boże Miłosierdzie

nie wątpił!

                                     jacek