Wyznanie...

 

Z upływem lat

czas robi swoje.

Wprawdzie czegoś już brak,

ale jeszcze nie powód

by narzekać na zdrowie.    

A wygląda to tak:

co raz: gorzej widzę,

mniej słyszę,

wolniej chodzę,

krócej sypiam, cieniej sikam.

Wiele spraw nie rozumiem,

wypowiedzi pojąć nie mogę,

o wyjaśnienie już nie pytam.

 

Skłonniejszy jestem

do rozmyślań,

przy TV nie siedzę,

dobytek porządkuję.

Z wyjątkiem odpustów

nic nie zbieram,

nie gromadzę,

nie kolekcjonuję,

że już niepotrzebne

po kościach czuję.

 

Cieszę się każdym dniem,

jak dziecko cukierkiem

by, kiedy przyjdzie ostatni,

nie był mi zaskoczeniem.

 

Jestem w działaniu

powolniejszym,

w życiu

pogodniejszym.

Jak nigdy dotąd

grzechem się brzydzę.

Tylko… tylko…

te myśli.

odnośnie tego,

tamtego, owego,

są mi powodem,

że się wstydzę.

 

- - - - -

jacek