Modlitwa…

 

Marzeniem każdego z nas

choć chwilę się pomodlić,

na modlitwę znaleźć czas.

 

A jeżeli już go masz,

obojętnie czy to w domu,

w kaplicy, w kościele,

w dzień powszedni,

w święto, w niedzielę

znajdź miejsce dogodne,

uklęknij lub usiądź

możliwie wygodnie,

możesz i stać.

Dąż do wyciszenia

uspokojenia zmysłów,

zamknięcia ust, milczenia.

 

A Bóg w twą duszę,

serce, oczy spojrzy.

Co cię gnębi, smuci,

cieszy, raduje, dojrzy.

Twe ręce spracowane,

obolałe nogi

wynik żmudnej pracy,

nie łatwej życia drogi.

 

Powie ci,

żeś utrudzony,

znużony i zmęczony,

ale jest przy tobie

a ty mimo wszystko

jakoś radzisz sobie

z przykrościami,

codziennymi troskami.

 

Dostrzeże też

twe mokre oczy od łez,

twe serce bólem ściśnięte,

ze smutku przed rodziną,

bliskimi zamknięte.

W głąb duszy popatrzy

i zobaczy,

że w życiu ci się pogmatwało,

choć tak dobrze

wszystko się zapowiadało.

Że twój entuzjazm znikł,

czar życia prysł,

że się nie powiodło,

wiele planów zawiodło.

Prognozy się nie spełniły,

marzenia się nie ziściły.

 

A spotkało

przykre doświadczenie,

cierpienie nie omijało.

Powie ci, że pomoże,

swą łaską wesprze, wspomoże,

da ci uśmiech na twarzy,

otrze łzy z twych oczu,

przywróci ci życia radość.

 

A że tak głęboko zaglądnie

to i pogrozi, upomni,

ostrzeże i przypomni,

że za zło popełnione

trzeba żałować, 

do pomyłek,

błędów się przyznać,

w Sakramencie Pojednania wyznać

i uczynić zadość

aby wróciła nadzieja i radość.

A ON pocieszy,

na te rany podmucha,

łaska swą uleczy.

To cię wzruszy,

niech i czegoś nauczy.

 

Przypomnij sobie,

Chrystusa zapewnienie,

że Bóg jest miłością.

Więc Bóg twym Ojcem

który kocha ciebie,

jest ci przyjacielem.

Chce być ci światłem,

w trudnościach pomocą,

w smutkach pocieszeniem.

 

Powiedz,

czy odpowiada ci?

taka modlitwa,

nie wielomóstwo,

słów gonitwa?

Przywołaj na pamięć

słowa Chrystusa,

które spadają jak z nieba,

przecież Pan Bóg wie,

„Czego mi potrzeba”.

 

Jeżeli poczujesz smak

takiej modlitwy,

to niech już ona

zawsze wygląda tak.

 

Niech będzie w ciszy,

wszak Bóg serca twego

każde uderzenie słyszy.

Twych słów nie potrzebuje,

co ty przeżywasz, ON czuje.

 

Więc twoja modlitwa

niech będzie trwaniem

przed Panem,

w skupieniu

a nie słów potokiem,

samym gadaniem.

 

A ty odchodząc powiedz Bogu

jako podziękowanie:

„Jestem Ci wdzięczny Panie

za to spotkanie”.

 

Zapewniam,

nastaw dobrze uszy

a usłyszysz w duszy

słowa, które ci powie Pan:

„ Bądź zdrów,

znajdź czas,

przyjdź znów”.

 

- - - - -

 

Jeżeli by się modlić,

potrzebujesz

 „Tajemnic szczęścia”

świętej Brygidy,

to jeszcze

nie pomodliłeś się nigdy.

jacek