Wiara…

 

Wiara jest łaską,

jest darem Boga.

Nie wszyscy ją otrzymują,

nie wszyscy nią się cieszą,

nie wszyscy jej pragną,

nie wszyscy nią się chlubią,

nie wszyscy ją mają.

 

Bóg ją daje człowiekowi

według swego uznania

by był zdolny

do wiernego wypełniania

Jego woli

w nakazach i zakazach,

które zawarł

w Dziesięciu Przykazaniach.

By był zdolny

do ochotnego przyjęcia

obowiązków stanu, powołania,

jako życiowego zadania.

A dzięki wierności człowieka

bliższym staje się Bóg

i wraz z Nim przychodzi

motywacja do wytrwałości

i moc na codzienny trud.

 

 Niewierzący,

niech zazdrości

 wierzącemu jego wiary,

która w codziennym życiu

jest pomocą

w przeciwnościach doznawanych.

 

Bo człowiek wierzący,

z Bogiem i po bożemu żyjący,

jest inaczej widzący,

jest dalej widzący,

jest więcej widzący.

 

Człowieka niewierzącego

nie będę nakłaniał,

nie będę namawiał do niczego.

Nie będę żebrał o zrozumienie

czym jest? szczęście wieczne,

duszy zbawienie.

 

Tylko będę się modlił,

u Pana Boga wstawiał

mym codziennym pacierzem,

którego nauczyła mnie mama

na swych kolanach.

 

I mocno wierzę,

że przyjdzie ten radosny dzień,

w którym wątpliwości pójdą w cień

i nastanie jak poranek Wielkanocy,

dzień spotkania Pana.

Dzień początku życia z wiary.

dzień ze snu powstania,

dzień wiary zmartwychwstania.

 

- - - - -

 

Modlę się z Apostołami:

„Panie przymnóż mi wiary”.

 Chrystus powiedział,

że „wiara góry przenosi”.

Nie o taką Boże proszę.

Gór nie chcę przenosić.

Ale o taką,

by całym Tobą

me serce wypełniała

i w niej wytrwała

do radosnego dnia

z Tobą spotkania.

 

- - - - -

 

Daj mi Panie łaskę wiary,

laskę na me życie kulawe.

                                                                                                       jacek