Malarz artysta….

 

Odszedł do Pana

jeden z nas,

ksiądz

„Sercanin”

malarz artysta.

Nie pił,

nie palił,

z żadnych używek

nie korzystał.

 

Nie miały w nim miejsca

ludzkie żądze.

Za zapracowane,

uciułane pieniądze

blejtramy,

płótna,

pędzle,

farby,

biel cynkową

kupował.

Jak malował,

to malował.

Nikt

za to go nie chwalił,

nikt

tych dzieł sztuki

zbytnio nie kupował.

 

Tym się nie zniechęcał.

Wytrwale,

dokąd mógł

pracował.

 

I przyszedł

końca

jego życia czas,

poważnie się rozchorował.

 

Przeczuwając

swe odejście

testamentem prosił

by to,

czym się posługiwał, 

paletę

i pędzle

do trumny mu dano.

Wolę jego spełniono,

jak życzył sobie

tak się stało.

 

Teraz

na pewno w niebie,

swe zamiłowanie do sztuki

dalej

będzie kontynuował,

już niebiańskimi

farbami malował.

 

Niebo odświeży,

zmodernizuje,

najnowsze

techniki zastosuje.

 

I oby

w niebie anieli

za artystę

mieć go chcieli

i talent wykorzystali.

Bo na tej ziemi

na nim się nie poznali.

 

I jak to

pięknie będzie

gdy przekroczę

wieczności próg

a oczom mym

danym będzie

ujrzeć znów

mego współbrata trud.

Zobaczyć

jak bardzo

cieszą się anieli.

Jego współbracia

zbawieni,

że wreszcie

komnaty niebieskie

pięknie odświeżone,

pociągająco

i ślicznie wyglądają

wszak artystę malarza,

księdza

„Sercanina”

między sobą mają.

 

Jak okiem sięgnąć

wszędzie

cudowne kolory.

Ciepłe pastele,

stąd zbawieni

radości mają wiele.

 

Oczy wszystkich się cieszą,

serca radują

bo tu wszyscy

cudownie się czują.

 

A jaka wielka radość

moja będzie

kiedy wejdę

w niebios bram

a tu malowidła,

obrazy

mego współbrata wszędzie.

 

Długo widać było

za życia nauki

by dojść

do takiej precyzji

i stworzyć

takie dzieła sztuki.

 

I przychodzi mi

olśnienie,

że żyjąc na ziemi

między

współbraćmi swymi

tylko praktykował,

 dopiero tu w niebie,

wśród aniołów

i zbawionych

całą swą wiedzę,

wszystkie swe umiejętności

zastosował.

 

Teraz dzięki niemu,

już razem z Bogiem,

zbawionemu,

niebo

coraz bardziej pięknieje,

z dnia na dzień ładnieje.

A on,

ksiądz,

sercański malarz

dalej

jak dawniej maluje

i tych

nieznających się na sztuce,

jak i wszystkich

swych współbraci

w niebie

pośród

swych obrazów oczekuje.

 

Jak zwykle

nie próżnuje

i każdemu z nas

na płótnie,

olejną farbą

portret maluje.

 

- - - - -

 

By zostawić

pamięć o sobie,

nie musisz być artystą.

Bądź dobry,

bądź usłużny,

miej umysł pogodny,

czyste sumienie

i duszę czystą.

 

- - - -

 

W pamięci

twych bliskich

niech po tobie

obraz pozostanie

jak z Bogiem

radośnie

można przeżywać

swe powołanie.

 

- - - - -

 

Nie martw się,

że po sobie

namalowanego obrazu,

napisanej książki

nie zostawisz.

Pamiętaj i wiedz,

że za czynienie dobra

się zbawisz

i w ludzkiej pamięci

pozostaniesz.

 

- - - - -

jacek