Za życzenia

z okazji mych

50-ciu lat kapłaństwa

serdecznie dziękuję.

Że to już tyle

lat minęło,

nawet czuję.

Wdzięczny jestem Bogu,

że ich doczekałem,

bo było już i tak

parę razy,

że odlatywałem.

Widocznie

co innego

było mi pisane,

choćby to najprostsze,

co robię już

przez szesnaście lat

furtianowanie.

Chyba największym

Boga darem,

że takich lat dożyłem

choć o tym ani nie marzyłem,

ani nie oczekiwałem.

Dzięki za wszystkie

miłe słowa

w pamięci

i w sercu zachowam.

Odwdzięczę się

modlitwą,

by, co trudne

minęło,

a słonko radości

wzeszło.

By to,

 co doskwiera ciału,

tak nie piekło,

nie swędziało

i ustało.

 

Dzięki za wieści

o Herbercie.

Polecam Go

codziennie Bogu,

a Jego powrót

na Papuę,

tęsknicę uciszą,

rany mu zagoją.

Dając im siebie,

swą kapłańską posługę

czuje się potrzebny,

i choć ma za sobą

drogę długą i trudną,

to w przeciwnościach

okazuje się silnym,

odważnym i mężnym.

 

Swą siłę czerpie

z Tego,

który Go powołał

i posłał,

i temu zadaniu,

przez Chrystusa

powierzonemu

sprostał.

 

Niech Dobry Bóg

Panią i Jej Rodzinę

swą łaską wspiera,

bo Jego pomocy,

czułego oka,

kochającego serca,

najbardziej potrzeba.

 

Zapewniam o pamięci

w codziennej Mszy Świętej,

celebruję ją

zawsze z rana,

kiedy Bóg po nocy wypoczęty,

by usłyszał próśb

jak najwięcej.

- - - - -

0 Comments