*
*
*
*
*
*
Rozmiar: 17297 bajtów
Piątek, 29 marca 2024 - 89 dzień roku
Aktualności

Ewangelia

Rok A
Rok B
Rok C
Ewangelia aforyzmy

Aforyzmy rok A
Aforyzmy rok B
Aforyzmy rok C

Ewangeliczne sentencje

Uroczystości

Święta

Święci

Fraszki

Aforyzmy

Aforyzmy religijne
Aforyzmy z życia

Wiersze

Wiersze religijne
Wiersze z życia

To i owo

 

30 Niedziela Zwykła A (2) i dni po...


30 Niedziela Zwykła A
Mt 22,34-40
„…uczony w Prawie, zapytał wystawiając Go na próbę: „Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?”
 
Pytający faryzeusz
chciał wprawdzie Chrystusa
podchwycić na słowie
ale pytanie było uzasadnione.
Było, bowiem mnóstwo przepisów
i wynikłych z nich zobowiązań,
a odnośnie zachowania ich niejednomyślnie
 odpowiadały rabinackie szkoły.
Padające z ust Chrystusa wyjaśnienie
jest pierwszym i jasnym
podkreślającym wewnętrzną więź
łączącą przykazanie miłości Boga
z przykazaniem miłowania bliźniego
a określenie,
że całe Prawo sprowadza się do tych dwóch
obowiązujących człowieka
mówi jak ważnym jest dla każdego,
któremu na sercu leży troska o zbawienie.
Jego treścią jest miłość ku Bogu jako Stwórcy
i dawcy darów,
oraz miłość ku bliźniemu
wyrażoną w życzliwej woli traktowania go
jak siebie samego.



- - - - -

30 Tydzień Zwykły – poniedziałek
Łk 13,10-17
„Obłudnicy, czyż każdy z was nie odwiązuje w szabat wołu lub osła od żłobu i prowadzi, by go napoić?
 
Tymi ostrymi
ale i prawdziwymi słowami
Chrystus zamknął usta
przełożonemu synagogi,
który z zarzutami
zwrócił się do Chrystusa,
że uzdrowił w szabat na oczach ludu
od osiemnastu lat kobietę chorą
lekceważąc przepisy
dotyczące dnia świętego
dając zgorszenie.
Powiedzenie przez Chrystusa
do przełożonego synagogi
„obłudnicy”
podziałało jak piorun.
A uzasadnienie,
że w szabat prowadzą do wodopoju
osła lub wołu
wywołało złość, wstyd i upokorzenie.
Było im publicznym wytknięciem
jak daleko ich obłuda ich sięga.
W szabat odmawiają pomocy choremu człowiekowi
a prowadzą i poją domowe zwierzęta

- - - - -

30 Tydzień Zwykły – wtorek
Łk 13,18-21
„Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła…”
 
Chrystus chcąc ukazać
rozwój królestwa Bożego
w sercu człowieka,
porównuje go do ziarna
rzuconego w ziemię
w drzewo się rozwijającego
ptakom dając schronienie
i miejsce na gniazda.
Małe a taka w nim potęga.
Porównuje go do zaczynu
danym do mąki
i w rosnącym cieście.
Niby go niewiele
a tak szybko jego działanie
widać po objętości,
a potem w upieczonym,
wyrośniętym chlebie.
Tymi obrazami
Chrystus chce uczynić łatwiejszym
zrozumienie potęgi wiary,
słuchanego Słowa Bożego,
dobra czynionego.
Choć początki niepozorne,
to owocem ich ludzie święci.

- - - - -

 30 Tydzień Zwykły – środa
Łk 13,22-30
„Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam,, będzie chciało wejść, a nie będą mogli.”
 
Chrystus nauczając
 o królestwie Bożym
jako miejscu
szczęśliwej wieczności,
o życiu
jako drodze ku niebu,
o zbawieniu
jako nagrodzie
za wierność Przykazaniom Bożym,
za ofiary i wyrzeczenia,
o warunku
koniecznym do spełnienia:
zaparcia się siebie,
wzięcia swego krzyża
pójścia za sobą i naśladowania,
do pytania sprowokował
 treścią swego nauczania.
„Czy tylko nieliczni będą zbawieni?”
Chrystus w odpowiedzi
potwierdził wszystko to,
co wcześniej powiedział.
„Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi.”
To wierność Bogu do końca swych dni.
Inaczej nie wejdzie nikt.

- - - - -

30 Tydzień Zwykły – czwartek
Łk 13,31-35
„…przyszli niektórzy faryzeusze i rzekli Mu: „Wyjdź
i uchodź stąd, bo Herod chce Cię zabić.”
 
Nie była to przestroga,
ani słowa ostrzeżenia
z pobudek życzliwości
faryzeuszów wobec Chrystusa,
ale próba zastraszenia
by dla swego bezpieczeństwa
opuścił Judeę.
Rozpoznał Chrystus ich intencje,
nie skorzystał z rady.
Ma swoje zadania do spełnienia
do zrealizowania plany,
program działania,
którego zakończeniem
będzie śmierć w Jerozolimie
nie wcześniej,
nie później aż wypełni swe posłannictwo,
spełni swą misję,
powierzone przez Ojca zadanie.
Wiara w Boga,
przynależność do Chrystusa,
korzystanie
 z otwartych drzwi kościoła
od wielu po świecie wymaga odwagi,
i dziś za wiarę są prześladowani.

- - - - -

30 Tydzień Zwykły – piątek
Łk 14,1-6
„Któż z was, jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go zaraz, nawet w dzień szabatu.”
 
Nie zrażał się Chrystus
złośliwymi uwagami faryzeuszów
ani ich pogróżkami.
Nie martwił się, że Go śledzą,
bo uzdrawia w szabat.
Nawet wtedy,
kiedy zaproszony na posiłek
przez przywódcę faryzeuszów
i dostrzegłszy chorego człowieka
pyta ich o zdanie,
czy wolno w szabat uzdrawiać?
Nie czekając na odpowiedź
dotknięciem chorego uzdrawia i odprawia.
Równocześnie postanawia
uzasadnić swoje postępowanie
a im udowodnić
brak poprawnego rozumowania
skierowanym do nich pytaniem:
„Jeśli komuś z was,
syn lub wół do studni wpadnie
zaraz go nie wyciągnie
 nawet w dzień szabatu?
Tym Chrystus zamknął im usta.
Nie podjęli tego tematu.

- - - - -

30 Tydzień Zwykły – sobota
Łk 14,1.7-11
„Jeśli cię kto zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by czasem ktoś znakomitszy od ciebie…”
 
Przypowieść dziś czytana jest lekcją pokory
dla tych, których pycha zżera,
marzy im się kariera,
chcą mieć coś do powiedzenia,
maja chęć do rządzenia.
Temu zaś, który chce być widzianym,
słuchanym, szanowanym,
pierwsze miejsce zajmować za stołem
 Chrystus przypomina,
że czymś bardzo ważnym
w życiu chrześcijanina być pokornym.
To oznacza sumiennie
 wypełniać swe obowiązki
pomimo, że nie wymagają
ani wielkiej wiedzy,
ani wyjątkowych zdolności
ale potrzebne do funkcjonowania
wspólnoty, społeczności.
Taka postawa wymaga wielkiej wiary,
psychicznej odporności.
Bo doznając niedostrzegania
trzeba mocno wierzyć,
że Bóg kiedyś powie „posiądź się wyżej”,
nagrodzi w wieczności.

- - - - -





.


0 Comments
Posted on 25 Oct 2014 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
TytuĹ‚  
Strona główna
Dodaj do ulubionych
KONTAKT
Ilość odwiedzin: 865169
Ilość osób online: 8
Logowanie
BLOG

Locations of visitors to this page