| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
"Pójdźcie i odpocznijcie nieco..."
"Pójdźcie i odpocznijcie nieco...."
Powyższe słowa to zaproszenie Chrystusa skierowane do swych apostołów po trudach nauczania pośród ludzi nie zawsze skorym do słuchania o Mesjaszu i nadchodzącym Królestwie Bożym. I my zakonnicy, kapłani raz w roku opuszczamy miejsca zamieszkania, by w innym domu zakonnym, w ciszy, spokoju, pod przewodnictwem prowadzącego kapłana, słuchając nauk opartych na Piśmie Świętym przypatrzyć się sobie, swej duszy, swemu sumieniu, swej relacji z Bogiem.
Tym razem było to w Zakopanym w naszym domu zakonnym, pod przewodnictwem naszego współbrata kapłana, i tylko w dzień przyjazdu i odjazdu widzieliśmy Giewont pokryty śniegiem i skąpanym w słońcu, a reszta dni, pochmurnych, dżdżystych, sprzyjających modlitwie i rozmyślaniu.
Mogą mi zazdrościć wszyscy ci, którzy chcieliby przez pięć dni sam na sam rozmyślaniem, adoracją, modlitwą być z Bogiem, z Chrystusem swym Panem. Trwać w dziękczynieniu za dar życia, łaskę wiary, dar powołania zakonnego, kapłańskiego i możliwości posługiwania ludowi Bożemu. Czynić refleksję nad sobą, nad swym zachowaniem, postępowaniem wobec bliźnich, wobec Boga, nad swym powołaniem, nad wiernością swym codziennym obowiązkom, i ich wykonywaniem.
Pytać samego siebie szczerze zaglądając w sumienie czy jestem wierny nakazowi Pana bycia wobec świata Jego wiernym, wiarygodnym świadkiem, solą ziemi, światłem świata. Wyszukać wszystkie niewierności, grzechy, zaniedbania zaniechanie czynienia dobra, dane zgorszenia przez wypowiedzi, zachowania pośpiech w sprawowaniu Eucharystii, w udzielaniu Sakramentów Świętych, brak cierpliwości dla szukających pomocy, duchowego wsparcia. Pozbierać to wszystko trzeba, i okaże się, że jest tego trochę, i z wiarą w Boże miłosierdzie, klęcząc przed kapłanem, z żalem w sercu, z postanowieniem poprawy wyznać szczerze wierząc w przebaczenie.
Rekolekcje to kąpiel duszy, to cudowna okazja do pogłębienia więzi z Chrystusem i trzeba wysiłku, umysłu, woli, serca by jej biel, czystość, jak najdłużej trwała.
- - - - -
Powyższe słowa to zaproszenie Chrystusa skierowane do swych apostołów po trudach nauczania pośród ludzi nie zawsze skorym do słuchania o Mesjaszu i nadchodzącym Królestwie Bożym. I my zakonnicy, kapłani raz w roku opuszczamy miejsca zamieszkania, by w innym domu zakonnym, w ciszy, spokoju, pod przewodnictwem prowadzącego kapłana, słuchając nauk opartych na Piśmie Świętym przypatrzyć się sobie, swej duszy, swemu sumieniu, swej relacji z Bogiem.
Tym razem było to w Zakopanym w naszym domu zakonnym, pod przewodnictwem naszego współbrata kapłana, i tylko w dzień przyjazdu i odjazdu widzieliśmy Giewont pokryty śniegiem i skąpanym w słońcu, a reszta dni, pochmurnych, dżdżystych, sprzyjających modlitwie i rozmyślaniu.
Mogą mi zazdrościć wszyscy ci, którzy chcieliby przez pięć dni sam na sam rozmyślaniem, adoracją, modlitwą być z Bogiem, z Chrystusem swym Panem. Trwać w dziękczynieniu za dar życia, łaskę wiary, dar powołania zakonnego, kapłańskiego i możliwości posługiwania ludowi Bożemu. Czynić refleksję nad sobą, nad swym zachowaniem, postępowaniem wobec bliźnich, wobec Boga, nad swym powołaniem, nad wiernością swym codziennym obowiązkom, i ich wykonywaniem.
Pytać samego siebie szczerze zaglądając w sumienie czy jestem wierny nakazowi Pana bycia wobec świata Jego wiernym, wiarygodnym świadkiem, solą ziemi, światłem świata. Wyszukać wszystkie niewierności, grzechy, zaniedbania zaniechanie czynienia dobra, dane zgorszenia przez wypowiedzi, zachowania pośpiech w sprawowaniu Eucharystii, w udzielaniu Sakramentów Świętych, brak cierpliwości dla szukających pomocy, duchowego wsparcia. Pozbierać to wszystko trzeba, i okaże się, że jest tego trochę, i z wiarą w Boże miłosierdzie, klęcząc przed kapłanem, z żalem w sercu, z postanowieniem poprawy wyznać szczerze wierząc w przebaczenie.
Rekolekcje to kąpiel duszy, to cudowna okazja do pogłębienia więzi z Chrystusem i trzeba wysiłku, umysłu, woli, serca by jej biel, czystość, jak najdłużej trwała.
- - - - -
0 Comments
Posted on 25 Oct 2015 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 868964 |
| Ilość osób online: 3 |
| Logowanie |
| BLOG |