„Zmiłuj się nade mną,

Boże,

w łaskawości swojej,

w ogromie swej litości

zgładź moją nieprawość.

Uznaję bowiem

nieprawość swoją,

a grzech mój

jest zawsze przede mną.

Przeciwko

Tobie samemu

zgrzeszyłem

i uczyniłem,

co złe jest przed Tobą.

Odwróć

swe oblicze

od moich grzechów

i zmaż wszystkie

moje przewinienia.”

 

Znamy

wiele innych

modlitw

zaczerpniętych

z Pisma Świętego,

wszystkie

wyrażają skruchę,

żal człowieka

swych win, grzechów

świadomego.

 

Wielką pomocą

wielkopostnej modlitwy

wspólnotowej

to Gorzkie Żale,

Droga Krzyżowa,

Koronka

do Miłosierdzia Bożego.

Wszystkie

są ufną prośbą

o darowanie win,

grzechów,

przebaczenia.

 

Dlatego

z głęboką wiarą

modlimy się słowami

„Ojcze nasz…”

przez samego Chrystusa

podyktowaną

błagając Boga

o win

odpuszczenie,

świadomi,

że tylko wtedy

doznamy tej łaski,

jeżeli

sami wpierw

bliźniemu przebaczymy.

 

Taka modlitwa

jest uczynkiem

pokutnym,

 właściwie

zrozumianym

Wielkim Postem

jako czas nawrócenia,

przynoszącym

uzdrowienie

duszy, serca.

 

- - - - - -