Odchodzą

z pośród nas

sercu nam bliscy

by nowe

życie pozyskać

zostawiając po sobie,

sieroctwo,

wdowieństwo,

smutek.

Ich ciała

czasowo

grobem okryte

śpią w ciszy,

aż do ostatniego

dnia,

w którym wszyscy

 snem śmierci

zmorzeni

zbudzą się

słysząc głos

trąb anielskich

by zmartwychwstać

i stanąć

przed Chrystusem

sędzia

 odmienieni,

by za czynione dobro

na ziemi

usłyszeć

radosne słowa

przesądzające

o szczęśliwej wieczności :

„Pójdźcie błogosławieni”.

 

- - - - -