*
*
*
*
*
*
Rozmiar: 17297 bajtów
Czwartek, 28 marca 2024 - 88 dzień roku
Aktualności

Ewangelia

Rok A
Rok B
Rok C
Ewangelia aforyzmy

Aforyzmy rok A
Aforyzmy rok B
Aforyzmy rok C

Ewangeliczne sentencje

Uroczystości

Święta

Święci

Fraszki

Aforyzmy

Aforyzmy religijne
Aforyzmy z życia

Wiersze

Wiersze religijne
Wiersze z życia

To i owo

 

Wniebowstąpienie Pana jezusa...

Po rozmowie z nimi
Pan Jezus został wzięty do nieba
i zasiadł po prawicy Boga.
Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie,
a Pan współdziałał z nimi
i potwierdzał naukę znakami,
które jej towarzyszyły! (Mk 16,19-20)
„Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławi ich.
A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi
i został uniesiony do nieba! (Łk 24,50-51)
„Po tych słowach uniósł się
w ich obecności w górę
i obłok zabrał Go im sprzed oczu,
Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego,
 jak wstępował do niebo,
przystąpili do nich
dwaj mężowie w białych szatach.
I rzekli: Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie
 i wpatrujecie się w niebo?
Ten Jezus, wzięty od was do nieba,
przyjdzie tak samo,
jak widzieliście Go
wstępującego do nieba” (Dz 1,9-11).
 
To są teksty,
jakie możemy odczytać z Pisma Świętego.
Są to teksty ważne,
chociaż bardzo krótkie.
Ważne, bo mówią,
że Pan nasz Jezus Chrystus
jest Synem Bożym
ma naturę boską.
Jest równy Bogu.
Chociaż jest Bogiem uniżył się,
upokorzył i przybrał ludzkie ciało,
stając się podobnym ludzi.
 
40 dni po Zmartwychwstaniu
Kościół obchodzi
uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Wyznaje wiarę,
że Jezus po swojej męce i zmartwychwstaniu
z ciałem i duszą wstąpił do nieba.
W Polsce liturgiczna celebracja Wniebowstąpienia została przeniesiona
na 7 niedzielę wielkanocną.

      Tradycja Kościoła katolickiego
we Wniebowstąpieniu Pańskim
widzi nie tylko dopełnienie
dzieła krzyża,
ale również wyniesienie
natury ludzkiej
ponad wszystkie stworzenia. Zmartwychwstanie Pańskie
jest naszą nadzieją.
Wniebowstąpienie
zaś jest naszym uwielbieniem.
W dzień swego narodzenia
Pan dał świadectwo,
że jest prawdziwym człowiekiem.
W dzień swego Wniebowstąpienia
dał świadectwo,
że jest Bogiem prawdziwym.
Chrześcijanie
od najdawniejszych czasów
otaczali czcią i kultem miejsce
na Górze Oliwnej,
gdzie na kamieniu,
wedle tradycji,
Jezus pozostawił ślady swoich stóp,
zanim wzniósł się do nieba.
Pod koniec IV wieku
wzniesiono tu rotundę,
obok której później
zbudowano klasztor.
W XII wieku krzyżowcy
zbudowali ośmioboczną świątynię
z kopułą otwartą ku niebu
i ufortyfikowany klasztor.
W końcu XII wieku chrześcijańska świątynia zastała zamieniona na meczet
i do dzisiaj pozostaje w rękach muzułmańskich, jednak nie jako czynny meczet,
ale jako obiekt muzealny,
który można zwiedzać.

Pierwotnie
Kościół świętował
Wniebowstąpienie Pana Jezusa
razem z tajemnicą Zmartwychwstania. Rozdzielenie tych świąt
nastąpiło około 370 roku.
Dziś z racji duszpasterskich
w wielu krajach,
w tym i w Polsce,
Wniebowstąpienie świętuje się
kilka dni później.
W tym dniu
z wystroju kościołów
usuwa się symboliczną figurę
Chrystusa zmartwychwstałego.
Dawniej
w niektórych częściach Polski,
dopełniano tradycji "topienia diabła".
Kukła zrobiona ze słomy i szmat
była okładana kijami i rózgami,
a potem ku uciesze wszystkich
topiona w wodach najbliższej rzeki.
Na świętowane wydarzenie
używamy określenia "wniebowstąpienie",
gdyż Chrystus własną mocą
wstąpił na niebiosa.
 Swoją Matkę natomiast,
a kiedyś także nas,
Chrystus zabierze do nieba,
stąd mówimy o „wniebowzięciu”.
Można zapytać,
do czego,
Chrystus zobowiązuje nas
w tajemnicy Wniebowstąpienia?
Św. Augustyn zachęca wierzących słowami:
"W dniu dzisiejszym nasz Pan,
Jezus Chrystus, wstąpił do nieba:
podążajmy tam sercem razem z Nim".
Dalej św. Augustyn przypomina,
że Pan Jezus,
chociaż wstąpił do nieba,
nie odszedł od nas.


 
Podobnie i my
już jesteśmy razem z Nim
w ojczyźnie niebieskiej,
choć w naszym ciele
nie spełniło się jeszcze to,
co jest nam obiecane.
 
Tajemnica Wniebowstąpienia
nie każe jednak odrywać
oczu od ziemi,
lecz czynić ją sobie poddaną w ten sposób,
aby budować "nową ziemię
i nowe niebo".
Tajemnica Wniebowstąpienia
ukazuje sens pracy
i ludzkich wysiłków,
utwierdza chrześcijańską misję w świecie.
Każdy człowiek powołany jest do tego,
aby podporządkowując sobie ziemię,
odnosił do Boga siebie
i wszystkie rzeczy.
 
Chodzi tu również o zwykłe,
codzienne zajęcia,
najdrobniejsze nawet prace,
które rozwijają dzieło Stwórcy,
zaradzają potrzebom swoich braci.
 
Na zakończenie refleksji
tajemnicy „Wniebowstąpienia”
przypomnijmy modlitwę-prefację
ze Mszy św. tego dnia liturgicznego,
aby dołączyć ją do modlitwy różańcowej:
 
„Prawdziwie jest
to godne i sprawiedliwe,
słuszne i zbawienne,
abyśmy zawsze i wszędzie dzięki Tobie czynili, Panie, święty Ojcze,
wszechmogący, wiekuisty Boże,
przez Chrystusa Pana naszego.
Który po zmartwychwstaniu swoim
wszystkim uczniom
jawnie się ukazał
i w ich oczach wzniósł się do nieba,
aby dać nam uczestnictwo
z Bóstwem swoim.”


 
Ks. Adam Włoch SCJ – Bieżanów
 
0 Comments
Posted on 27 May 2017 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
TytuĹ‚  
Strona główna
Dodaj do ulubionych
KONTAKT
Ilość odwiedzin: 864390
Ilość osób online: 6
Logowanie
BLOG

Locations of visitors to this page